کنترل نیمه فعال ساختمانهای بلند با استفاده ازترکیب tmd و میراگر mr

سازه های جدید مهندسی عمران روز به روز باریک تر، بلندتر و سبک تر می شوند و به تبع آن ظرفیت میرایی طبیعی آن ها کوچک تر می گردد. این روند اهمیت تکنولوژی میراگر ها را برای کاهش پاسخ های سازه افزایش می دهد. از جمله ابزارهای کنترلی که برای این منظور کاربرد وسیعی دارند میراگرهای جرمی تنظیم شونده اند. اما این میراگرها قادر نیستند خود را نسبت به تغییرات خصوصیات سازه اصلی وفق دهند و در شرایطی عملکرد خود را از دست می دهند. در این پایان نامه نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد یک میراگر جرمی تنظیم شونده نیمه فعال در کاهش لرزش سازه در معرض بارهای دینامیکی زیان آور ارائه می گردد. در این مطالعه از میراگر مگنتورئولوژیکال بزرگ مقیاس به عنوان ابزار نیمه فعال استفاده گردید. میراگر جرمی تنظیم شونده غیر فعال و نیمه فعال به عنوان سیستم های کاهش لرزش استفاده شدند و عملکرد هر یک از این سیستم ها از طریق مدل سازی عددی مورد مقایسه قرار گرفتند. با استفاده از شبیه ساز سیستم دینامیکی سیمولینک متلب (matlab 2010)، یک قاب برشی 11 طبقه در حالت بدون کنترل و حالت کنترل شده توسط سیستم های مذکور مدل سازی شد. این قاب تحت رکوردهای شش زلزله قرار گرفت. پاسخ های آن شامل جابجایی، شتاب و نیروی برشی طبقات ثبت شد و مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده سیستم میراگر جرمی تنظیم شونده نیمه فعال در کاهش پاسخ های قاب عملکرد مناسبی را از خود نشان داد.